Bezoek van The South Cape Children's Choir

Inmiddels, wat vliegt de tijd toch snel, zijn onze vrienden uit Zuid-Afrika waarschijnlijk al weer thuis en gaan zij daar de zomer in. Aan de dagen houden de meesten wel mooie herinneringen over. Al zal voor mij dit ook steeds de ontmoeting blijven met het inzakkende podium. Gelukkig zullen Maddy haar vingers er waarschijnlijk zonder letsels vanaf komen maar ik kan je verzekeren dat ik het ‘s nachts nog vele malen zag gebeuren. Wat eigenlijk gebeurde is dat het podium scharnierde als een deur door het vele ritmische stappen van het koor (een leger mag namelijk ook niet over een brug marcheren) met als bijkomend zwak punt een podium dat niet geschraagd was. We kunnen enkel zeggen gelukkig… Zelfs onze cadeautjes die onder het ingevallen podium bedolven lagen zijn er zonder kreuken onderuit gekomen. Het concert zelf kende een ongeziene sfeer en was prachtig.

Ook de verbroedering eerder op de dag was een schot in de roos. Binnen de 10 minuten stond iedereen te dansen op de dansvloer en weerom verhuist de dansmuziek van onze vrienden uit Gotha, ditmaal naar Zuid-Afrika.

Maandag 29 september 2003: Bobbejaanland

Op maandag volgde een optreden in Mater Dei. Toch wel wat moe na een slapeloze nacht en met de nodige zenuwen: Hoe reageren leerlingen op een koorconcert. Bleek ook dit reuze mee te vallen. Ook vragen werden er gesteld. De leerlingen bleken zeer gelukkig dat ze geen lelijk mosterdgroen uniform moesten dragen en de Zuid-Afrikanen vonden de school eigenlijk nogal klein en gesloten. Zij zijn gewend aan enorme vlaktes met zeer veel sportterreinen. Sport blijkt dan ook zeer belangrijk te zijn in Zuid-Afrika zowat iedere leerling is ergens in een sportcompetitie betrokken. Frietjes lustte zowat iedereen en in Vlaanderen zijn er vele ‘mooie mensen’ aldus Andries Van Schalkwijk. op naar de beiaard waar Liesbeth Janssen jammer genoeg onze afspraak vergeten was. Dan maar dadelijk naar Bobbejaanland. Dat iemand Bobbejaan kan heten klinkt vrij raar in Zuid-Afrika want een Bobbejaan is een baviaan. Bobbejaanland was lekker. De avond werd doorgebracht in de gastfamilies.

Dinsdag 30 september: bezoek aan Amsterdam en Volendam

Ondanks de vele waarschuwingen voor files vertrok de groep toch richting Nederland. Na een dikke 3 uur durende busrit kwamen ze in Volendam. Het mooie stadje werd bezocht en werd gewinkeld. Ook in Amsterdam werd er gewinkeld. Groot was echter hun verbazing toen de groep plotseling op de walletjes verzeilde en een onbedoeld spektakel kreeg.

Woensdag 1 oktober: afscheid nemen

Na het afscheid vertrok de bus naar Brussel en in een auto volgde Marc, Theo en Ria. Na de rit kwamen zij aan te Brussel waar ze totaal de bus uit het oog verloren hadden. Totaal verlaten zocht Andries contact op met het helpcentrum in Overpelt dat na een uurtje telefoneren toch de twee groepen opnieuw in contact kon brengen met elkaar. ‘t Moest nu eenmaal spannend blijven.