Europees Muziekfestival voor de Jeugd

Het EMJ is weer voorbij, onze Duitse vrienden zijn net vertrokken. En daar is het weer, dat zwarte gat, maar ook een hart dat de afgelopen week gevuld is met liefde, muziek en veel vriendschap!

Vrijdag 27 april

Onze Duitse vrienden kwamen al iets vroeger in Neerpelt aan dan verwacht. Dan maar alvast naar de inschrijvingen van het Festival.

Vanaf 17 uur hebben wij repetitie voor het festivallied en de Ode an die Freude en dan is er plots een kleine paniek! Twee van onze zangers voelen zich niet goed, waarvan er één zelfs naar het ziekenhuis wordt gebracht. Later krijgen we gelukkig te horen dat ze weer naar huis mocht.

En dan is het aan ons! Voor de 6e keer krijgen we de kans om voor een zaal van 3000 mensen het festivallied te zingen, samen met zo'n 200 leerlingen uit de lagere scholen van Neerpelt.

Een groot kippenvelmoment is er wanneer wij uitgeroepen worden tot 'Ambassadeur van het Festival'.

Zaterdag 28 april

Vandaag toch wel een spannende dag, de eerste en enige repetitie met een volledig koor. De sfeer zit er goed in. De frietjes en stoofvlees vallen in de smaak en ons bakkersteam zorgt weer voor een heerlijk 4-uurtje. De dag vliegt voorbij, maar voor de 3 repetitiedagen die we samen gehad hebben, mag het resultaat er zijn.

's Avonds hebben we dan een generale repetitie, het verbroederingsconcert. We zijn trots op wat we hebben gepresteerd op zo'n korte tijd.

Zondag 29 april

De dag begint regenachtig, één voor één komen de zangers van het jeugdkoor de café van Den Drossaerd binnengestrompeld. Ondertussen krijgen we allerlei sms'jes dat er zangers (met hun gasten) rechtstreeks naar het college komen. Dus we hopen maar dat we iedereen bij hebben.

We starten de dag met een repetitie voor het optreden in Ieper de dag erna.

Hierna gaan we door naar het Dommelhof Theater, waar we ons juryconcert hebben. Snel allemaal het podium op, om te kijken of we er wel allemaal op passen.

De spanning begint stilaan te stijgen terwijl we ons wedstrijdprogramma nog eens doorzingen. Maar na de lunch is iedereen rustiger, nog even omkleden en dan richting het podium. Het Franse koor dat voor ons heeft opgetreden, krijgt een staande ovatie van onze zangers (het feit dat we niet weten hoe ze zongen en dat er geen stoelen staan, laten we even achterwege).

En dan is het aan ons: 'Music Unites uit Overpelt en Waren'. Het podium betreden blijkt een kleine verschrikking, het wiebelt alle richtingen uit. Met knikkende knieën wacht ik tot de rest van de groep het podium opgekomen is.

Het concert zelf gaat goed, we hebben alles gegeven wat we konden.

De euforie is groot na ons optreden, ook onze supporters zijn enthousiast. Terwijl de een nog even iets blijft drinken in de cafetaria, gaat de ander kijken naar het juryconcert van het volgende koor. Hierna gaan we samen richting het college voor de optocht. Ook hier zit er de sfeer weer goed in. Onze zangers zingen uit volle borst mee met de fanfare en iedereen danst mee. Deze sfeer gaat door tijdens het optocht zelf. Eenmaal in de sporthal voel je de spanning, welke prijs zullen we krijgen? Maar ook hierover mogen we niet klagen.

"Reeks C: gemengde jeugdkoren

Theater Provinciaal Domein Dommelhof, Neerpelt

Music Unites, Overpelt en Waren, België en Duitsland

2nd Prize"

Hierna eindigt de dag voor onze groep, de een gaat naar huis, de ander gaat nog even wat drinken met zijn/haar gasten.

Maandag 30 april

Vandaag kwamen we samen aan het station van Neerpelt voor onze uitstap naar Ieper. Na een treinrit van 3 uur worden we in groepen verdeeld, wij starten in het Flanders Fields Museum waar we even tijd krijgen om rond te kijken. Tijd die voor de een niet snel genoeg kan gaan (Senne is hier al voor de 3e keer in evenveel maanden tijd), voor de ander is het dan weer te kort.

Hierna is het de bedoeling dat we een bezoek brengen aan een kerkhof, maar de regen steekt hier een stokje voor. Onze zangers krijgen in plaats daarvan even vrije tijd, die door iedereen anders besteed wordt.

Dan volgt het optreden in een kerk in Ieper, waar we ons festivalprogramma nog eens zingen. We blijven hier nog even plakken (hier is het toch droog) voor het optreden van het Franse koor (datzelfde koor dat voor ons hun juryconcert had de dag ervoor - het blijkt ook supergoed te zijn) en het showkoor van Neerpelt.

Na deze optredens is het tijd om naar een lokale school te gaan voor het avondeten, er wacht een frietkraam op ons. De geselecteerde zangers (van elk koor mogen er 2à3 zangers per stem onder de Menenpoort zingen tijdens de Last Post) krijgen nog een laatste repetitie, hierna gaan ze door naar hun plaats voor het optreden. Het is koud buiten en de regen maakt het niet beter, maar tijdens het wachten wordt er verbroederd met een koor uit Rusland.

Na de Last Post beleeft te hebben, gaat iedereen weer richting het station. We moeten nog 1,5 uur wachten voor de trein er is, iedereen is kletsnat en heeft het ijskoud. We zoeken de warmte op van een bankkantoor. Eenmaal we aan het station komen, zingen we nog even met de andere koren en dan komt de trein aangereden. Maar ook daar warmen we niet op (mijn sokken zijn na die treinrit - 3 uur later - nog steeds niet opgedroogd). Iedereen is blij als we aan het station van Neerpelt kunnen uitstappen en in ons bed kunnen kruipen.

Het was een fijne maar natte dag, waar verbroederen weer centraal stond.

Dinsdag 1 mei

Vandaag is het de grote dag voor ons kinderkoor. De meeste van deze zangers had nog niet deelgenomen aan het EMJ (en ook voor onze dirigente Antje is het een debuut als dirigente op het festival), maar van spanning is er nog niet veel te merken tijdens het inzingen (of toch niet bij de zangers).

De kerk van Boseind zit stampvol supporters voor ons kinderkoor, kippenvel van boven tot onder en tranen in mijn ogen. Ze staan te stralen en zingen fantastisch. Vol trots worden de zangers buiten opgewacht door hun fans. Zij hebben dan ook allemaal een lekker ijsje verdiend.

Bij de optocht zit de sfeer er ook goed in, de zangers van het jeugdkoor hadden zaterdag goed geoefend. Ze stralen en genieten. Zoë L. begon zelfs nog iets harder te stralen als ze hoort dat ze, samen met Antje, het diploma van de jury mag afhalen en de prijsuitreiking van op de eerste rij mag meemaken. De andere zangers op de tribunes hoor je door de hele zaal gillen (ja, na zo'n topoptreden mag dat!). En dan luidt het verdikt:

"Reeks A1: kinderkoren tot 12 jaar

Sint-Jozefskerk, Boseind, Neerpelt

Kinderkoor Kiliana, Overpelt, België

2nd Prize"

Wat heeft ons kinderkoor dat fantastisch gedaan. Hier en daar zien we wat beteuterde gezichtjes, maar wat zij gepresteerd hebben de afgelopen maanden vinden we fantastisch!

Antje en Lore gaan naar de Walking Dinner (hier kan de dirigent/bestuurslid praten met de juryleden over de uitslag) en ook daar horen we enkel positieve argumenten maar ook werkpunten voor onze zangers.

Het weekend sluiten we af met de 'Farewell Party', waar onze zangers van het jeugdkoor samen met hun Duitse vrienden hun benen nog een losgooien en waar er ook flink verbroederd wordt met het Franse ("dat zijn kei toffe mensen") koor.

Woensdag 2 mei

Vandaag nemen we afscheid van onze Duitse vrienden. Er vloeien heel wat tranen na zo'n intense dagen samenwerken. En ook voor onze Gijs volgt er een magisch moment. Wij kijken met een glimlach terug op de mooie dagen samen.

Een speciale dank aan:

• onze dirigentes Carine Van Gerven en Antje Dirkx

• onze pianist Pascal Potums

• alle zangers van ons kinder- en jeugdkoor

• ons bestuur

• de gastgezinnen voor de gastvrijheid

• de ouders van onze koorleden

• alle vrijwilligers